بلخان

بلخان . [ ب َ ] (اِخ ) نام دو رشته کوه است در شمال شرقی ایران میان خراسان وترکستان شوروی و در شرق دریای خزر، که از مشرق به مغرب کشیده شده است و بنام بلخان کبیر و بلخان صغیر نامیده میشود. ظاهراً نام بلخان را ترکها به اروپا برده به کوههای بالکان و شبه جزیره ٔ بالکان اطلاق کردند.(از فرهنگ فارسی معین و دایرة المعارف فارسی ) : سلطان ماضی ایشان را به بلخان کوه انداخته بود.(تاریخ بیهقی ص 62). بازنگردند از دم خصمان تا آنگاه که در کوه بلخان گریزند. (تاریخ بیهقی ص 449). به خوارزم و بلخان کوه نزدیک باشیم . (تاریخ بیهقی ص 452).