بلخ بامی

بلخ بامی . [ ب َ خ ِ ] (اِخ ) لقب شهر بلخ است . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بلخ شود :
درم بستد از بلخ بامی به رنج
سپرد ونهادیم یکسر به گنج .

فردوسی .

ز چیزی که از بلخ بامی ببرد
بیاورد یکسر به کهرم سپرد.

فردوسی .

مرحبا ای بلخ بامی همره باد بهار
از در نوشاد رفتی یا ز باغ نوبهار.

فرخی .

بزرگی است و در بلخ بامی سر است
مرا نیز در تخمه هم گوهر است .

اسدی .