بلخ
لغتنامه دهخدا
بلخ . [ ب َ ] (اِ) کدوئی که شراب در آن کنند. (از برهان ) (از آنندراج ) :
بهای یاسمن و چکریم فرست امروز
که دوستیم دو بلخ شراب داد ایوار.
|| آوند شراب ، بطور مطلق . (از هفت قلزم ) (از مؤیدالفضلا).
بهای یاسمن و چکریم فرست امروز
که دوستیم دو بلخ شراب داد ایوار.
سوزنی .
|| آوند شراب ، بطور مطلق . (از هفت قلزم ) (از مؤیدالفضلا).