بلهصةلغتنامه دهخدابلهصة. [ ب َ هََ ص َ ] (ع مص ) از بیم دویدن و شتابی کردن . (منتهی الارب ). گریختن و دویدن از بیم و شتافتن . (از ذیل اقرب الموارد از تاج ). بلأصة. و رجوع به بلأصة شود.
