بلوس

بلوس . [ ب َ ] (اِ) فریب و خدعه . (برهان ). به چرب زبانی کسی را فریفتن . (شرفنامه ٔ منیری ). || فروتنی . (برهان ). فروتنی کردن . (شرفنامه ٔ منیری ). || (ص ) شخصی که به چرب زبانی و فریبندگی مردم را از راه بیرون برد. (برهان ). فریبنده که به چرب سخنی مردم را از راه برد. (اوبهی ). اما ظاهراً کلمه در این معانی صفت مرکب (ب + لوس ) باشد. رجوع به لوس شود.