بلوک

بلوک . [ ب ُ ] (اِ) ظرف شرابخوری را گویند، و بعضی گفته اند ظرفی باشد که آن را به صور حیوانات ساخته باشند و بدان شراب خورند. (برهان ). قسمی کوزه ٔ گرد و دهان گشاده شبیه به دیزی . قسمی خنورسفالین کوتاه بالا و بزرگ شکم و فراخ دهانه . قسمی بستوی سفالین . نوعی کوزه یا شیشه . قسمی کوزه ٔ دهان فراخ خردتر از بستو. (یادداشت مرحوم دهخدا). جامی باشد زرین یا سیمین که بدان شراب خورند. (اوبهی ) :
می گسار اندر بلوک شاهوار
خوش به شادی در خزان و نوبهار.

رودکی .