بلککلغتنامه دهخدابلکک . [ ب ِ ک َ ] (اِ) آب نیم گرم که آن را شیرگرم خوانند. (از برهان ) (آنندراج ). آب شیرگرم . (شرفنامه ٔ منیری ). بِلکَل . و رجوع به بلکل شود.
