ترجمه مقاله

بلیلة

لغت‌نامه دهخدا

بلیلة. [ ب َ لی ل َ ] (ع اِ) باد سرد و نمناک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). باد سرد و باران . (دهار). واحد و جمع در آن یکسان است . (منتهی الارب ). بَلیل . و رجوع به بلیل شود. || صحبت . (ذیل اقرب الموارد از تاج ). || گندم که آن را در آب جوشانند و خورند. (از ذیل اقرب الموارد از تاج ).
ترجمه مقاله