بماندهلغتنامه دهخدابمانده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) (از: «ب » + مانده ) ثابت و برقرار. || خسته و درمانده و عاجز. || تلف شده . (ناظم الاطباء). و رجوع به مانده شود.
