بمجرد

بمجرد. [ ب ِ م ُ ج َرْ رَ دِ ] (حرف اضافه ٔ مرکب ) (از: «ب » + مجرد) فی الفور. درحال . بلافاصله . در همان آن . (ناظم الاطباء). || فقط. بدون چیزی دیگر : بمجرد گمان ... نزدیکان خود را مهجور گردانیدن ... تیشه بر پای خود زدن بود. (کلیله و دمنه ). رجوع به مجرد شود.