بناوندلغتنامه دهخدابناوند. [ ب ِ وَ ] (اِ)بمعنی بازداشتن و نگاه داشتن چیزی باشد در جایی مثل آنکه آب را در گوی حوض و مانند آن محافظت کنند. (برهان ) (آنندراج ) (از مجمع الفرس ) (از ناظم الاطباء).
