بناگر

بناگر. [ ب ِ گ َ ] (ص مرکب ) معمار. (آنندراج ). بناکر. کارگر.معمار. (ناظم الاطباء). بنّاء. (زمخشری ) :
در عالم دوم که بود کارگاهشان
ویران کنندگان بنا و بناگرند.

ناصرخسرو.

چگونه نهادش بناگربنا
چه بانگ آمد از ساز اول غنا.

نظامی .