بندزنلغتنامه دهخدابندزن . [ ب َ زَ ] (نف مرکب ) آنکه کاسه و بشقاب را پیوند دهد. (فرهنگ فارسی معین ). کسی که کارش بند زدن است . کاسه بند. شعاب . بَش زن (در تداول اهالی خراسان ).
