بنده کردن

بنده کردن . [ ب َ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رام کردن . مطیع کردن :
خیل سخن را رهی و بنده ٔ من کرد
آنکه ز یزدان بعلم و عدل مشار است .

ناصرخسرو.

ملک آزادی نخواهی یافت جز افنای جان
هر دو عالم بنده ٔ خود کن به استظهار دل .

سعدی .

گر بنده کنی به لطف آزادی را
بهتر که هزار بنده آزاد کنی .

علاءالدوله ٔ سمنانی .