ترجمه مقاله

بنژوئن

لغت‌نامه دهخدا

بنژوئن . [ ب َ ءَ ] (اِ) نام گیاهی است بنام حسن لبه . حصی لبان . لبان چاوی . (فرهنگ فارسی معین ). || از نظر شیمیایی صمغ خوشبویی که از بنژوئن بدست آید و در طب بکار رود. (فرهنگ فارسی معین ). صمغی است برنگ قهوه ای مایل به سرخی که از درخت بنژوئن ترشح میشود. و محتوی اسیدبنزوئیک است . جوهر حسن لبه . بنژوئن را اگر بسوزانند بوی خوشی از آن متصاعد میگردد. این صمغ را بنامهای لبان جاوی ، کندر جاوه ای یا بخور جاوی یا جاوی نیز میخوانند. (از دائرة المعارف فارسی ).
ترجمه مقاله