بنگله
لغت‌نامه دهخدا
بنگله . [ ب َ گ َ ل َ ] (ص نسبی ) منسوب به بنگاله . (فرهنگ فارسی معین ) (ناظم الاطباء) :
ای نیزه ٔ تو گوی و دل دشمن انگله
خصم تو روبهی است حسام تو بنگله .
|| زبان مردم بنگاله . بنگالی . (فرهنگ فارسی معین ). || (اِ) خانه ٔنیین . || خانه ٔ ییلاقی . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
ای نیزه ٔ تو گوی و دل دشمن انگله
خصم تو روبهی است حسام تو بنگله .
قطران .
|| زبان مردم بنگاله . بنگالی . (فرهنگ فارسی معین ). || (اِ) خانه ٔنیین . || خانه ٔ ییلاقی . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
