بنگه تیر

بنگه تیر. [ ب ُ گ َ ه ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از برج جوزا. (غیاث ) (آنندراج ) :
بنگه تیر از او شود روضه صفت بتازگی
خرگه ماه از او شود خلدوش از منوری .

خاقانی .