بنیاد بردن

بنیاد بردن . [ ب ُ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) خراب کردن . منهدم کردن . (فرهنگ فارسی معین ) :
پاک کن چهره ٔ حافظ به سر زلف ز اشک
ورنه این سیل دمادم ببرد بنیادم .

حافظ (دیوان چ غنی ص 216).

شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد برد
لبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم .

حافظ.