بنی اسد

بنی اسد. [ ب َاَ س َ ] (اِخ ) از قبایل عربستان شمالی ، منسوب به کنانه . قومی صحراگرد بودند و مراتع آنان در نواحی جنوبی و جنوب شرقی ممتد بود. از وقایع عمده در تاریخ پیش از اسلام این قبیله ، شورش آنها بر ضد جحر آخرین امیربزرگ کنده و پدر امروءالقیس است و کشته شدن جحر که از این طریق ضربتی مهلک بر دولت کنده وارد کردند. سران بنی اسد بعد از مدتی گردنکشی در سال 9 هَ . ق . اسلام آوردند ولی بعد از وفات پیغمبر و احتمالاً در زمان آن حضرت مرتد شدند. (از دایرة المعارف فارسی ). پسران اسد نام چند تیره از قبایل عرب : 1 - بطنی از عنز. 2 - فخذی از طایفه ٔ ازد، از قحطان . 3 - تیره ای از قریش . 4 - بطنی از مذحج . 5 - بطنی از قضاعه . 6 - قبیله ای از عدنان که معروفتر و بزرگتر از همه و منسوب به اسدبن خزیمةبن مدرکةبن الیاس بن مضربن نزار است و بطن های بسیاری از آن منشعب شدند. (فرهنگ فارسی معین ).