بنی سعد
لغتنامه دهخدا
بنی سعد. [ ب َ س َ ] (اِخ ) نام قبیله ای از عرب :
شخصی ز قبیله ٔ بنی سعد
بگذشت بر اوبه طالع سعد.
تو همچنان دل خلقی به غمزه ای ببری
که بندگان بنی سعد خوان یغما را.
شخصی ز قبیله ٔ بنی سعد
بگذشت بر اوبه طالع سعد.
نظامی .
تو همچنان دل خلقی به غمزه ای ببری
که بندگان بنی سعد خوان یغما را.
سعدی .