بهازلغتنامه دهخدابهاز. [ ب َ ] (اِ) اسب اصیلی را گویند که در ایلقی بجهت نتاج گرفتن سر دهند. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ).