بهره بر

بهره بر. [ ب َ رَ / رِ ب َ ] (نف مرکب ) شریک و انباز. (برهان ). شریک و انباز که قسمت خود را برد. (آنندراج ) (انجمن آرا). شریک و انباز. بهره ور. (ناظم الاطباء). || آنکه در حاصل زرع یاثمر باغی سهم و حصه دارد. (یادداشت بخط مؤلف ). || تحت اللفظ بمعنی سهم برنده . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). بهره برنده . سودبرنده . (فرهنگ فارسی معین ).