بهره دادن
لغتنامه دهخدا
بهره دادن . [ ب َ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) حص . (منتهی الارب ). حصه . حص . (دهار). نصیب دادن :
اینجا ز بهر آن ز خدائیت بهره داد
کاین گوهر شریف مر آن هدیه را بهاست .
زبان بگشاد شاپور سخنگوی
سخن را بهره داد از رنگ و از بوی .
|| سود دادن . فائده دادن .
اینجا ز بهر آن ز خدائیت بهره داد
کاین گوهر شریف مر آن هدیه را بهاست .
ناصرخسرو.
زبان بگشاد شاپور سخنگوی
سخن را بهره داد از رنگ و از بوی .
نظامی .
|| سود دادن . فائده دادن .