بهره دار

بهره دار. [ ب َ رَ / رِ ] (نف مرکب ) حصه دار. (آنندراج ). حصه دار و دارای حظ و نصیب . (ناظم الاطباء). || سهیم و شریک . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || کسی که به آمال خود رسد و کامیاب شود. (از ناظم الاطباء). دارای حظ و نصیب . (فرهنگ فارسی معین ). || پاسبان . نگهبان :
به شب از بیم آن زنهارخواران
مرتب داشت جمعی بهره داران .

نزاری قهستانی .