بهنسلغتنامه دهخدابهنس . [ ب َ ن َ ] (ع ص ، اِ) گران سطبر. || شیر که اسد باشد. || شتر رام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).