بواط

بواط. [ ب ُ ] (اِخ ) کوههای جهینه که بر چند منزل از مدینه است و ازآن است غزوه ٔ بواط که آن حضرت صلی اﷲ علیه و سلم کاروان قریش را متعرض گشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به امتاع الاسماع ج 1 ص 54 شود.