بوالبشر

بوالبشر. [ بُل ْ ب َ ش َ] (اِخ ) مخفف ابوالبشر. لقب آدم صفی اﷲ :
اصل شر است این حشر کزبوالبشر زاد و فساد
جز فساد و شر هرگز کی بود کار حشر.

ناصرخسرو.

بشرح شرع محمد که سیدالبشر است
همال تو کس از ابناء بوالبشر نبود.

سوزنی .

بوالبشر کو علم ّالاسمابگ است
صدهزاران علمش اندر هر رگست .

مولوی .

چون تعلق یافت نان با بوالبشر
نان مرده زنده گشت و باخبر.

مولوی .

رجوع به ابوالبشر شود.