بوا
لغتنامه دهخدا
بوا. [ ب ُ ] (فعل دعایی ) مخفف بودا باشد؛ یعنی بادا. (برهان ) (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ). کلمه ٔ دعا یعنی بادا. (ناظم الاطباء). و مخفف بواد :
که خرم بوا میهن و مان تو
بگیتی پراکنده فرمان تو.
که خرم بوا میهن و مان تو
بگیتی پراکنده فرمان تو.
فردوسی .
