بورانی
لغت‌نامه دهخدا
بورانی . (ص نسبی ، اِ) نان خورشی که از اسفناج و کدوو بادنجان با ماست و کشک سازند. (فرهنگ فارسی معین )(ناظم الاطباء). طعامی است در هندوستان که بادنجان در روغن گاو، بریان کرده ، در دوغ اندازند. (آنندراج ).و منسوب است به بوران دخت ، دختر خسروپرویز یا به بوران دختر حسن ، زن مأمون . (ناظم الاطباء) :
ریش چون بوکانا سبلت چون سوهانا
سر بینیش چو بورانی باتنگانا.
ای گشته ترا دل و جگر بریان
بر آتش آرزو چو بورانی .
شخصی با معبری گفت در خواب دیدم که از کشک شتر بورانی میسازم . تعبیر آن چه باشد؟ (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 125). سلطان محمود را در حالت گرسنگی بادنجان بورانی پیش آوردند. (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 138).
پس از سی سال بر بسحاق شد مکشوف این معنی
که بورانی است بادنجان و بادنجان است بورانی .
به یمینت چه بود کشکنه و بورانی
به یسارت چه بود نان و پنیر و ریچار.
ریش چون بوکانا سبلت چون سوهانا
سر بینیش چو بورانی باتنگانا.
ابوالعباس .
ای گشته ترا دل و جگر بریان
بر آتش آرزو چو بورانی .
ناصرخسرو.
شخصی با معبری گفت در خواب دیدم که از کشک شتر بورانی میسازم . تعبیر آن چه باشد؟ (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 125). سلطان محمود را در حالت گرسنگی بادنجان بورانی پیش آوردند. (منتخب لطایف عبید زاکانی ص 138).
پس از سی سال بر بسحاق شد مکشوف این معنی
که بورانی است بادنجان و بادنجان است بورانی .
بسحاق اطعمه .
به یمینت چه بود کشکنه و بورانی
به یسارت چه بود نان و پنیر و ریچار.
بسحاق اطعمه .
