بوسنهلغتنامه دهخدابوسنه . [ ] (اِخ ) بوسننه . شهرکی است انبوه و آبادان و با نعمت بسیار و خرم و هوای درست و راه حجاج خراسان . (حدودالعالم چ دانشگاه تهران ص 142).
