بوسه باران کردن
لغت‌نامه دهخدا
بوسه باران کردن . [ س َ /س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بوسه فراوان زدن :
هر دم ز برق خنده ش چون کرد بوسه باران
بر کشت زار عمرم باران تازه بینی .
ز برق خنده های سربمهرت
بمجلس بوسه باران تازه کردی .
هر دم ز برق خنده ش چون کرد بوسه باران
بر کشت زار عمرم باران تازه بینی .
خاقانی .
ز برق خنده های سربمهرت
بمجلس بوسه باران تازه کردی .
خاقانی .
