بوصاء

بوصاء. [ ب َ ] (ع ص ، اِ) زن کلان سرین . || بازیی است . و آن چنان است که چوبی را که یک طرف آن آتش گرفته باشد بر سر بگردانند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : لعب الصبیان البوصاءَ یاهذا. (اقرب الموارد).