بوقشرملغتنامه دهخدابوقشرم . [ ] (ع اِ مرکب ) نوعی از گیاه . (دزی ج 1 ص 129). ابویموت . گیاهی که عصاره ٔآن برای بیاض عین سود دارد. (یادداشت بخط مؤلف ).
