بؤرة
لغت‌نامه دهخدا
بؤرة. [ ب ُءْ رَ ] (ع اِ) (از «ب ٔر») مغاکچه . || آتشدان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). آتشدان و این کلمه پوریون یونانی و «پور» بمعنی آتشکده ٔ فارسیان است . یا پوره ٔ یونانی بمعنی آتش . (یادداشت بخط مؤلف ). || ذخیره . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به بوره شود.
