بؤسیلغتنامه دهخدابؤسی . [ ب ُءْ سا ] (ع اِ) (از «ب ٔس ») سختی . خلاف نعمی . مقابل فراخی و تن آسائی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به بؤس شود.
