بو ستدن

بو ستدن . [ س ِ ت َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کسب کردن بو. (آنندراج ) :
خار پهلو کند صحبت گل
گر ز خلق تو بو ستاند باغ .

مجد همگر (از آنندراج ).