بچه مرده

بچه مرده . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ م ُ دَ / دِ ] (ص مرکب ) که بچه اش مرده باشد. ثکلی . (منتهی الارب ): مفرق ؛ ناقه ٔ بچه مرده : مثل زن بچه مرده گریستن ؛ سخت گریستن . بکاء کبکاء الثکلی . || (اِ مرکب ) کودک که جانش بشده باشد.