ترجمه مقاله

بکرة

لغت‌نامه دهخدا

بکرة. [ ب ُ رَ ] (ع اِ) بامداد. پگاه . (منتهی الارب ). بامداد. پگاه . یقال أتیته بکرة؛ أی باکراً. ج ، بُکَر. (ناظم الاطباء). بامداد. (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 27) (غیاث ) (مهذب الاسماء). صباح . سحر. غدوه . غدات . مقابل عشی : بکرةً و عشیاً(قرآن 11/19). مقابل اصیل : بکرةً و أصیلاً (قرآن 5/25).
- بکره ٔ حساب ؛ صبح محشر است . (انجمن آرا).
- بکره ٔ حیات ؛ کنایه از ایام شباب .(انجمن آرا).
ترجمه مقاله