بکیملغتنامه دهخدابکیم . [ ب َ ] (ع ص ) اَبکم . (منتهی الارب ). ابکم . مرد گنگ و کر. ج ، بُکمان . (ناظم الاطباء) (از مهذب الاسماء). و رجوع به ابکم شود.
