بگلربیگیلغتنامه دهخدابگلربیگی . [ ب ِ / ب َ ل َ ب َ ] (ترکی ، حامص مرکب ، اِ مرکب ) رئیس و امیر امیران . رجوع به بیک ، بیگ و بیگلر شود.