بیخود گشتنلغتنامه دهخدابیخود گشتن . [ خوَدْ / خُدْ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) بیخود شدن . مدهوش شدن . از حال رفتن . سست شدن : امیر از خنده بیخود گشت و گفت ... (گلستان ). و رجوع به بیخود و بیخود شدن شود.
