بیداربخت

بیداربخت . [ بی ب َ ] (ص مرکب ) بیداردولت . (آنندراج ). با بخت بیدار. بادولت . مقبل . خوش طالع و بختیار. (ناظم الاطباء) :
وز آن پس خروشی برآورد سخت
کزو خیره شد شاه بیداربخت .

فردوسی .

چنین گفت خسرو به آواز سخت
که ای سرفرازان بیداربخت .

فردوسی .

خداوند تاج است و زیبای تخت
جهاندار پیروز و بیداربخت .

فردوسی .

دگر باره شه بیداربختش
سوءالی زیرکانه کرد سختش .

نظامی .

بدان تا بود دیده بان گاه تخت
بر او دیده بانان بیداربخت .

نظامی .

پس از آفرین پیر بیداربخت
چنین گفت با صاحب تاج و تخت .

نظامی .

شاه بیداربخت را هر شب
ما نگهبان افسر و کلهیم .

حافظ.

|| (اِ مرکب ) دولت بیدار. (آنندراج ). بخت مقبل . بخت بیدار :
یار از برون پرده بیداربخت بر در
خاقانی از درونسو همخوابه ٔ خیالش .

خاقانی .