بیداردیده
لغت‌نامه دهخدا
بیداردیده . [ دی دَ / دِ ] (ص مرکب ) دیده بیدار. ناظر. که بخواب نیست . || هشیار.
- دولت بیداردیده ؛ بخت بیدار :
ز فیض دولت بیداردیده میخواهم
که صبح را دهم از گریه توشه ٔ شبگیر.
- دولت بیداردیده ؛ بخت بیدار :
ز فیض دولت بیداردیده میخواهم
که صبح را دهم از گریه توشه ٔ شبگیر.
خاقانی .
