بیدرنگ
لغت‌نامه دهخدا
بیدرنگ . [ دَ رَ] (ق مرکب ) (از: بی + درنگ ) بدون درنگ . بدون توقف . فوراً. فی الفور. بشتاب . بسرعت . بچالاکی و چستی . چالاک و زود. (ناظم الاطباء). بی تأمل . فوراً. بی توقف . در ساعت . در وقت . در دم . فی الحال . حالاً. در حال . بدون تعویق . بلا توقف . فی الساعه . بلا تأخیر. بلا تعویق . بدون تأخیر. بدون توقف . بلا تأنی . تند و چابک . اندر زمان . علی الفور. یکایک . و رجوع به درنگ شود :
که من با سواران ایران بجنگ
سوی شهر توران شوم بیدرنگ .
وگر دیگری پیشم آید بجنگ
بخاک اندر آرم سرش بیدرنگ .
که گودرز و گیو اندر آمد بجنگ
سپه راند باید کنون بیدرنگ .
بمانید تا او بیاید بجنگ
که او خود شتاب آورد بیدرنگ .
وان سر انگشتان او را بر بریشمهای او
جنبشی بس بلعجب وآمد شدی بس بیدرنگ .
بتازید بر این سپه بیدرنگ
که اینان نباشند مردان جنگ .
چورفتند نزد سراپرده تنگ
بچاره شدند اندرو بیدرنگ .
بگل ماند که گرچه خوب رنگست
نپاید دیر و مهرش بیدرنگ است .
هرک آمده ست زود برفته ست بیدرنگ
برخوان اگر نخوانده ای آثار خسروان .
فروبردن اژدها بیدرنگ
بینباشتن در دهان نهنگ .
صد سبو را بشکند یکپاره سنگ
و آب چشمه میزهاند بیدرنگ .
دیدن نور است آنگه دید رنگ
وین بضد نور دانی بیدرنگ .
|| ناگهان . (ناظم الاطباء).
- بی درنگ و گمان ؛ بلا شک و شبهه . (ناظم الاطباء).
که من با سواران ایران بجنگ
سوی شهر توران شوم بیدرنگ .
فردوسی .
وگر دیگری پیشم آید بجنگ
بخاک اندر آرم سرش بیدرنگ .
فردوسی .
که گودرز و گیو اندر آمد بجنگ
سپه راند باید کنون بیدرنگ .
فردوسی .
بمانید تا او بیاید بجنگ
که او خود شتاب آورد بیدرنگ .
فردوسی .
وان سر انگشتان او را بر بریشمهای او
جنبشی بس بلعجب وآمد شدی بس بیدرنگ .
منوچهری .
بتازید بر این سپه بیدرنگ
که اینان نباشند مردان جنگ .
اسدی .
چورفتند نزد سراپرده تنگ
بچاره شدند اندرو بیدرنگ .
اسدی .
بگل ماند که گرچه خوب رنگست
نپاید دیر و مهرش بیدرنگ است .
(ویس و رامین ).
هرک آمده ست زود برفته ست بیدرنگ
برخوان اگر نخوانده ای آثار خسروان .
ناصرخسرو.
فروبردن اژدها بیدرنگ
بینباشتن در دهان نهنگ .
نظامی .
صد سبو را بشکند یکپاره سنگ
و آب چشمه میزهاند بیدرنگ .
مولوی .
دیدن نور است آنگه دید رنگ
وین بضد نور دانی بیدرنگ .
مولوی .
|| ناگهان . (ناظم الاطباء).
- بی درنگ و گمان ؛ بلا شک و شبهه . (ناظم الاطباء).
