بیدیلغتنامه دهخدابیدی . (ص نسبی ) منسوب به بید. از بید. || دارای بید: کوچه ٔ بیدی ؛ کوچه ای که در آن بید رسته باشد. || (اِ) درخت بید و تک بید. (ناظم الاطباء).
