بید سیاهلغتنامه دهخدابید سیاه . [ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گونه ای از درخت بید که در جنگلهای ارس و نیز در فلات ایران میروید و نیاز آن به آب کمتر است . (جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 194 و ج 2 ص 130).
