بیرحمت

بیرحمت . [ رَ م َ ] (ص مرکب ) (از: بی + رحمت ) که بخشایش ندارد. || بیرحم . بی شفقت . نامهربان : این سعدالدین بیرحمتی بود ناجوانمردی . (المضاف الی بدایع الازمان ص 45).
بیرحمتم اینچنین چه ماندی
ارحم ترحم مگر نخواندی .

مولوی .

رجوع به رحمت شود.