بیره زن
لغتنامه دهخدا
بیره زن . [ رَ / رِ زَ ] (اِمرکب ) چیزیست مانند تابه ، لیکن از گل سازند و بر آن نان پزند. (برهان ). تابه ٔ گلین که بر آن نان پزند. (از جهانگیری ) (از آنندراج ) (از رشیدی ) :
نشسته جوانمرد اطلس فروش
ز خاکستر بیره زن درع پوش .
نشسته جوانمرد اطلس فروش
ز خاکستر بیره زن درع پوش .
نظامی .