بیرون انداختنلغتنامه دهخدابیرون انداختن . [ اَ ت َ ] (مص مرکب ) خارج افکندن . طرح . || جدا کردن . بریدن : خرطوم پیلی را بشمشیر بیرون انداخت . (تاریخ سیستان ).
