بیرکلی

بیرکلی . [ ](اِخ ) (929-981) زین الدین محمدبن بیرعلی محیی الدین معروف به بیرکلی یا برکلی یا برکوی . از قصبه ٔ بانی کری از شاگردان محیی الدین معروف به اخی زاده و در زهد از ملازمان شیخ عبداﷲ قرمانی بیرامی و از مصاحبان عبدالرحمان قاضی عسکر سلطان سلیم و مردی پرهیزگار و طالب علم و معرفت بود در اواخر عمر به قسطنطنیه آمد و محمد باشا وزیر وقت را موعظه کرد. او راست : اظهار الاسرار (نحو). امتحان الاذکیاء (نحو). در شرح لب الالباب بیضاوی . امعان الانظار (صرف ). الدرة الیتیمة (تجوید). رسالة الزیادة. رسالة فی مصطلح الحدیث . روض الجنایة. السیرة المحمدیة. (تألیف 980 هَ . ق .). العوامل . العوامل الجدیدة. کفایة المبتدی (صرف ) و غیره ... و بیشتر این آثار بطبع رسیده است . (از معجم المطبوعات ).